Bu kağıtların adını bilmiyorum. Kendinden yapışmalı, kalın, simli. Sarı olanlar günbatımı. Eylül'le ben varım aşağıda. Bir de kedi.
Güneşi görünce parka kaçtık.
Meraklı Minik sever kızlarım.
Ablayız ya, kardeşi de sallar;
Kendisini de.
Bu kadar güzel araba kullanabileceğini sanmıyordum. "Anne ben aslında küçükkende araba kullanabilirim ama kullanmıyorum." Bizim kullandığımız arabada gözü var. 18 yaşına gelince pembe bir araba alacakmışım. Bir de pembe dokunmatik bir cep telefonu.
Eylül'ün Baloncuk makinesi.
Bu pembeler de odayı dolduran baloncuklar.
Elmer'i boyarken.
Hafıza kartı oynamaya bayılıyor.
Kutunun üstündeki resmi yapıyor.
Büyük - küçük harf eşleştirme.
Kelebek yapımı.
Güneş var, hava sıcak ya. Artık parktan öteye gitmeyiz. Arkadaşı Doğasu'yu da gördü. Tuğra da geldi. Keyfine diyecek yoktu. Gelengeleri de gördük.
Eylül'ün "Ağaç Ev" dediği yer. Gözetleme kulesi mi deniliyor?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder