Eylül, yıllar önce kreşe yarım gün olarak başladığında ilk işim sırtına okul çantası alıp takmak olmuştu.Hayır yani ne olacaksa. O daha olayı anlamadan ben heyecan yapıp işi abartmıştım. Gerçi abartmak benim göbek adım gibidir. Birinci doğum gününde de bisiklet almıştım, yürümeye başladığı için. Üç dört ay sonrada ilkokul formasını almayı düşünüyorum. Göz aşinalığı olsun, okul dönemi bir de kafayı formaya takmasın diye. Manyak mıyım neyim. Neyse efendim, Çarşamba günü Suna abla ertesi gün okul alışveriş listesi vereceğini söyledi. Ardından da Eylül'ü uyardı : "Anne ve baba ne zaman uygun olursa o zaman alınacak" diye. Hani çocuk kafayı onları takıp burnumuzdan getirmesin diye. Ertesi gün listeyi aldığımda "bu saate kadar zor dayandım Suna abla, telefon açıp isteyecektim neredeyse" dediğimde bayağı bir güldü Suna abla. Eylül'ün umrumda bile değil ki, hafta sonu alsak sesini çıkarmayacak garibim. Listemizi aldık, eve gidip anneanne ve dedemizin gönderdiği kırtasiye malzemeleri içinden istenilenleri okul çantasına koyup olmayanları almak için aceleyle alışverişe gittik. Ne kadar güzel bir şey yarabbim, bebişin büyüyor ve okul için alışverişe çıkıyorsun. Aldıklarımızın fotosunuda çektim. Anısı olsun, değil mi ama?
Not 1) Fotoğraftaki çanta benim yıllar önce aldığım okul çantası değil. Bu çantayı babası almıştı.
Not 2) Hayır, fotoğraftaki o ayakları yemek gibi bir şansınız yok. :))
Not 2) Hayır, fotoğraftaki o ayakları yemek gibi bir şansınız yok. :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder