Hiç söylenmeyecek bir şeyi zort diye söyleyip, kesinlikle söylenmesi gereken birşeyi söyleyemeyip, içimizde büyütmek dengesizlik değilmidir?
Çalıştığım iş yerindeki hemen hemen herkesi akşamın bir vakti makamına çağırıp, asıp kesmekten, soruşturma açmaktan bahseden valiye "Sayın valim, iyiki böyle birşey olmuş, bu sayede sizinle görüşme, sohbet etme fırsatı bulduk" diyebilipte yada aileme karşı lafımı hiç esirgemeyipte; beni kullanmaya çalışan, lafını hiç esirgemeyen, saçma sapan laflar söyleyen, hakaretvari espriler yapan çevremdekilere karşı neden birşey söyleyemiyorum? Ben yaptıklarını, söylediklerini düşünüp, sabah sinirli kalkıp, gün boyu kafa patlatıp, kendi kendimi yiyip bitirirken, beni bu hale sokanların aklına bile gelmediğimi bile bile, niye kendime böyle aptalları ve aptallıkları yük yapıyorum? Neden bende onlar gibi, şirin şirin gülerek lafı zort diye bir taraflarına sokmuyorum? Kimseye yalakalık yapmam diye övünürken, neden bunlar yüzünden kendimi yalaka gibi hissediyorum?
Benim en kısa zamanda bu yüklerden kurtulmam lazım. Yoksa çok kısa bir zaman sonra kambur olup çıkıcam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder